12 Şubat 2012 Pazar

DİNO BUZZATİ / TATAR ÇÖLÜ


Yazar bir yerde "Yine Neyse!" der.... bence bu kitabı özetleyen, basit gibi duran iki derinlikli kelime....Bazı kitapları duyarım ve inanılmaz bir merakla bana ulaşmasını ve okunmasını beklerim ... bazıları inanılmaz bir tat bırakır dimağımda... bu kitapta öyleydi..... Akıcı değil, çok acıklı değil, ağlatmıyor, okurken dudaklarınızı yada tırnaklarınızı ısırmıyorsunuz ..... ama hayatla ilgili öyle can alıcı bir noktaya öyle metaforik bir kurgu ile yaklaşıyor ki.... Yazgı, kader, hayat, umut etmek , hayal kırıklığı, yaşam akıp giderken hep güzel günlerin gelecekte olduğu yanılsaması... daha ne diyeyim ki!! Öyle derinlikli ki.... yanlış bir şeyler yazmaktan, üzerimdeki etkisini yitirmekten çok korkuyorum.....Bastiani Kalesi ve teğmen Giovanni Drogo.... Sanki okurken bütün insanlığın yegane sorunu gözler önündeydi.... Lüften yaşamınızın bir bölümünde bu kitapla buluşun.....

Not: Çeviriden midir neden bilmiyorum ama zamanların kullanımı çok hatalıydı...

Kitaptan Seçtiklerim:

Birbirinin tıpkısı günleri, baş döndürücü bir hızla yutup gittiğinden haberdar değildi....

Sonuçta otuz yaşında kocadılar....

4 yorum:

Kitap Eylemi dedi ki...

hiç duymadım yazarı desem, gücenir mi bana ki, upuzun listeme + madde olarak ekleyiverdim:)

Hatice dedi ki...

umarım beğenirsin.... bence öğrendikten sonraki kayıtsızlık daha çok gücendirir... Yorumlarını bekliyorum...:)

Oklap Kütüphanesi dedi ki...

Italya'nin Kafka'si diyorlar Buzzati icin. Simdiye kadar bir kitabini okumadim maalesef. Tatar Cölü'ne ek olarak öykülerini de cok övüyorlar. Okumamak olmaz!

Hatice dedi ki...

Evet biraz baktım kitap hakkında yazılanlara.... Albert Cmus ismide geçiyor Kafka'ya ek olarak.... Kesinlikle Okumamk olmaz... bekliyorum güzel:)) yorumlarınızı....