Hermann Hesse kitaplarına olan
hayranlığım malumunuz. Gertrud ile 3. kez buluşmuş olduk Hesse ile..Okuduğum
ilk 2 kitabı yani Narziss ve Goldmund ve Sidhartha tek kelimeyle beni
büyülemişti. Büyülemişti derken yanlış anlaşılmasın. Öyle aman aman olaylar
geçiyor, sarsıyor anlamında bir büyülenme değil bu..İnsanın bitmek bilmeyen
arayışını öyle derinlikli ve saran bir üslupla ele alabilmesi bakımından
büyüleyiciydi. Gertrud bu anlamda o kitapların gerisinde kaldı…ne eksikti
bilmiyorum ..genel doku aynı gibiydi… aslında eksik olan sanırım diğer
kitaplarında baştan sona insanı içine alan anlatımı Gertrud’ ta kesintiye
uğrayarak gerçekleşiyordu..Yani tam içinde hissettiğiniz bir anda dış kapının
mandalı olabiliyorsunuz.. tabi ki bunlar benim izlenimlerim… yine acılar
içinden geçen insanlar…. yine olamamışlık …yine arayış …. Belki fazladan
umutsuz aşklar eklenmiş… acılara müzik kılıfı geçirilmiş ve korumaya alınmış
diyebilirim kitap için özetle …. Bir
nokta daha var ki Hermann Hesse kitaplarındaki kahramanlar öyle karakterli ve
duruşlu insanlar ki, kitaptan taşıp insan etrafında görmek istiyor böylelerini..…her
şeye rağmen buluşulması gereken bir Hesse kitabı…
Kitaptan Seçtiklerim:
“Zaman zaman hoş bir saat
geçirebilmek için ne çok sevincin, huzurun ve vicdan rahatlığının tutumlu bir
davranışla kaldırılıp bir kenara konması gerekmektedir. "
“Güçten yana zengin, amaçtan yana
yoksun biri”
“Yaşamın uçurumlarından
habersizdi adeta”