Benim çocukken okuduğum kitaplar kategorisi yok. Okuduklarımı da hatırlamıyorum. Ciddi anlamda okumaya lisede başladım. Hiçbir öğretmen, arkadaş ya da aile ferdi örnek olmadı bu noktada. Tamamen içsel bir istekle geçte olsa okumaya başladım. Sonrasında komşu evlerini mi karıştırmadım kitabınız yok mu diye, kitabının çok olduğunu söyleyen biriyle arkadaş mı olmadım efendim. Komşudan aldığım ve ben almadan yüzüne bakılmayan kitaplar ben aldıktan sonra önem kazanıyor ve isteniyordu. Sonrasında kitap isteyeceğim çok arkadaşım, hocam oldu ama en büyük isteğim bana ait olmalarıydı. Çok şükür bu büyük hayalime yatırım yapabiliyorum şu an. Ben geç tanıştım bu tutkumla öğrencilerim geç kalmasın diye üzerlerine titriyorum ama sonrasında şu soruyu sordum kendime: Sevdireceğim derken ya iyice soğutuyorsan. Şimdi ilginç kitaplar, özel kitaplar alıp şöyle diyorum: Gönüllü olanlara vereceğim kitapları, istemeyen okumayabilir. Böyle sorunca, onların fikrini alınca artık mecburiyet değil, kendi seçimleri oldu okumak. Martı da onlar için aldığım ama benim okumadığım bir kitaptı. Gerçekten büyüklerin de mutlaka okuması gereken bir kitap. Martı yerine kesinlikle bir insanı yerleştirip hayatı okuyabilirsiniz. Sizi sürekli aşağı çeken insanlardan, öğretilmiş saçma kabullerden sıyrılabilirsiniz. İnsana aşk veren, şevk veren ama hüznü de yaşatan nadir kitaplardan. Mutlaka buluşun.
Kitaptan Seçtiklerim:
"Ortaya çıkmak ve herkesin karşısına geçmek büyük bir onur yada onursuzluk kaynağıydı."
"Gitmek istediğin her yere, istediğin her zamana gidebilirsin"
4 yorum:
Martı adlı eseri okumadım. Okunması gerekli bir kitap. İnşallah okuyacağım. Kahperengi'ni şu sıra okuyormuşsunuz. Benim de elimde kahperengi var. Bitirdikten sonra sizin yorumunuzu okuyacağım.
Bence de okuyun Martı' yı..özel bir kitap... Aslında Kahperengi okuma planlarım arasında yoktu... bir arkadaşım övgüyle bahsedince araya sıkıştırdım .. bakalım sonuç ne olacak:)) yorumunuz için teşekkürler...
Benimde içinde öyle oldu. Kahperengi okumayı istediğim bir kitap değildi. Kızımın arkadaşı çok övünce kızım almıştı. Bende bir bakayım, gerçekten o övgüyü hakediyormu diye merak ettim. Şu an kitabın yarısına kadar geldim ve bana öyle ahım şahım bir kitap gibi gelmedi.
ben henüz başlayamadım bugün başlarım herhalde....fazla övgüler bazen iyi olmuyor..
Yorum Gönder