JOSE MAURO DE VASCONCELOS/ŞEKER PORTAKALI

Öğrencilerim için kitap aldığımdan bahsetmiştim. Gelişigüzel bir sınıf kütüphanesi istemediğim için titizleniyorum...Önce ben okuyorum kitapları... Zaten önceden okumadığımdan benim için de faydalı oluyor... Şeker Portakalı da yine bu kitaplardan biri...Çok etkilendiğimi belirtmek istiyorum öncelikle... Çünkü özlemi çok taze olan bir öğrencimi hatırlattı. Veysi' yi...İstanbul'a taşındılar bayram öncesi...Kahramanımız Zeze olaylar karşısında yorum yaptıkça hep Veysi geldi aklıma...Bağlanma yönüm pek yoktur aslında...Kim olursa olsun bağımlı olmak yerine o kişiye mekansız bir bağlılık olması gerektiğini düşünürüm.. Öyle de yaşarım... Ama Veysi çok zorladı beni...Başarılı değildi, sınavlarımdan düşük alırdı:) çok temiz ve düzenli de oldugunu söyleyemeceğim, uslu hiç değil:) ama olaylara bakışı, sordugum sorulara cevapları, hiç oturmayışı ayakta dersi dinleyişi...şimdi düşünüyorum bir fotoğrafı bile yok bende.. Aklımda kalan son şey "öğretmenim yardım etmek istiyorum" deyip çantamı omuzlaması, ayağında belki 2-3 numara büyük çok eksi bir ayakkabıyla öyle özgüvenli kendinden memnun yürüyüşü... İşte bu özlem kitaptan ziyadesiyle etkilenmeme neden oldu....Kitaptan biraz bahsedecek olursam Zeze çocuk kahramanımız... Gerçek yaşı beş, yalan yaşı altı:)) okulda ve Portuga'nın yanında uslu ama bu iki dairenin dışına çıkınca azgın bir velet... Ama ondan daha azgın bir çevresi var Zeze'nin.. Orantısız güç ne demek işte tam da cevabını bulacaksınız... daha fazla yoruma gerek yok.. mutlaka buluşun...

Kitaptan Seçtiklerim:

"Borcum ne kadar Zeze?"

"İki yüz reis."

"Neden yalnızca iki yüz reis?Bütün boyacılar dört yüz alıyor"

"İyi bir boyacı olduğumda ben de onlar kadar alabilirim. Şimdilik hayır."

"İnsanlar çocuklardan her şeyi kolaylıkla alırlar"

"Sokağın belleği zayıftır çünkü"