Hep diyorum bazen çıtayı
yükseltmek bir yana kırmak lazım o çıtayı, her daim en iyisine
odaklanmak bazen elimizdeki iyi şeylere kibirli bakmamıza neden oluyor…bu kitap
içimde yankılanmadı… cılız kaldı etkisi… bu türe benzer çok daha iyi örnekler
okumak mı acaba bu hiçte hoşlanmadığım
müşkülpesentliğin nedeni…Aslında can alıcı tespitler var.. ah ne kadar da güzel
bulunmuş denilen benzetmeler ve güzel kitaplara, albümlere atıflar… Oktay
Rifattan dizeler…..hakkını yemek istemem ... belki başka okuyucularda çok daha
özel etkiler bırakabilir diye düşünüyorum… gözden çıkartmayın, buluşun….
Kitaptan Seçtiklerim:
“Bir hatıra gözüne kan gibi
oturduğunda….”
“Kötü hatıralar nedense hep kol
mesafesinde durur”
“Yaşamak ilerlemek olamaz diye düşünüyor Cemil, ama
geride bırakmak olabilir”
