Orhan Pamuk'un okuduğum tek eseri. Yıllar önce de okumuştum. Ne zaman okuduğumu, kimden aldığımı hatırlamıyorum. Aklımda kalanlar ise Ka, Kars ve İpek. Okurken de az biraz sıkıldığımı hatırlıyorum. Yıllar sonra tekrar okuduğumda ise su içiyor gibi doğal bir eylem gerçekleştirmenin hazzını hissettim. Bu hissi çok seviyorum. Satırların içinde süzülmek. Konusuna gelecek olursak kahramanımız Ka (Kerim Alakuşoğlu) on iki yıl Almanya'da sürgün yaşamış bir şair. Türkiye'ye döndükten sonra gazeteci bir arkadaşının tavsiyesiyle Kars'a gider. Kars yoksul ve mutsuz gelir Ka'ya. Kahvehanelerde geceleyen erkeklerin, akşam bulaşık yıkayıp, namaz kılıp intihar eden kızların şehridir Kars. Önce intihar eden kızların aileleriyle görüşür. Hikayelerini dinler. Sonra üniversiteden arkadaşı olan eskilerde solcu şimdilerde islamcı olan Muhtarla görüşür. Muhtar yerel seçimlerde adaydır. İslamcılarla münasebeti Muhtarla sınırlı kalmaz. İmam hatipli gençler ve Lacivert'le bambaşka boyutlara ulaşır. Tiyatrocu Sunay'ın Kars'a oyun içinde oyunla yaptıklarını dehşetle okuyoruz. Ka'nın İpek'e olan tutkulu aşkını yazının sonuna iliştirmiş gibi olsam da aslında ilk sayfalardan son sayfalara kadar İpek bu hikayenin merkezinde diyebilirim. Ben çok severek, etkilenerek okudum. Orhan Pamuk okumalarına devam etmek istiyorum size de tavsiye ediyorum.
