İç dünyasından dışarıya bir yol bulup da çıkamayan bir kişinin adının Tarık olması ironik. Bir de boz bulanık akan Kırat. Bir yol bulup da bulanıklığını açacağı bir deniz bulamayan. Kahramanımız üniversite öğrencisi. Bir gencin zayıflıkları, zaafları ve belki de en normal yanlarına değinirken yazar ben hep toplumsal bir yan gördüm. Devrim, Faşizm, sokakları yutan insanlarla sokakların yuttuğu insanlar. Fazla gerçek bir roman. Cemil Kavukçu anlatımında en çok ilgimi çeken anlaşılır bir dille izin verdiğiniz oranda derinlerinize nüfuz edebilmesi. Kavukçu okumalarını sürdüreceğim. Siz de buluşun efendim.
Kitaptan Seçtiklerim:
"O da her şeye gülme yaşındaydı"
"Yaşamın beşiği sular da hastalandı"
"kuş uçurmaz"buyurgan yüzleri..
"Şiir bana güç veriyor. Güç veriyor ama kurtarmıyor"
2 yorum:
Cemil Kavukçu okumadım hiç. Ama o ne tuhaf bir ifade. Hüzünlü mü, alaylımı karar veremedim bir türlü. gençliği, ergenliği mi kastediyor acaba? beni düşündürdü bu "her şeye gülme yaşı". hoş bir söz doğrusu
Daha ziyade gençlik.....Ben de ilk kez okudum....yorumunuz için teşekkürler...
Yorum Gönder