Geçen yıl bir öğrencim okumak ister misiniz hocam diye uzatmıştı elime ben de elbette okurum demiştim. Muhtemelen okuduğum bir kitap vardı ki Benim Küçük Dostlarım'ı kitaplığıma koymuş ve varlığını unutmuşum. Dün birden aklıma düştü ve biraz kızdım kendime, hemen okumadığım kitaba ilgisiz kaldığım için. Öğrencim nazarında aldığı kitabı okumayıp ve iade etmeyen bir öğretmen konumuna çoktan düşmüştüm. Bazen insan hiç düşünemiyor kendini düşürdüğü durumu. Hemen başladım okumaya. Bir solukta bitti. Şimdi öğrencime iade edip başka bir kitap da hediye edip mahcubiyetimi azaltmak istiyorum. Gelelim Benim Küçük Dostlarım' a. Halide Nusret Zorlutuna' nın öğretmenlik hayatı boyunca kendinde iz bırakan öğrencilerini, onlarla olan anılarını ve öğretmenliğe dair tespitlerini okuyoruz. Özellikle kitapta C... olarak geçen öğrenci ile yaşadıkları kendi adıma hüzünle ve ders çıkartarak okuduğum bölümü oldu. Forget me not çiçeği olduğunu öğrendiğim bölüm de çok güzel ve tatlı bir his bıraktı bende. Öğretmenlerin okuması şart ama özellikle kendini parlatma hastalığına yakalanmış, övgü' yü hayatının merkezine almış öğretmenlerin özellikle okuması gerekir diye düşünüyorum. Çünkü öğretmenliğini anlatırken hissettiği durumları dürüstçe ifade eden bir dil kullanmış Halide Nusret Zorlutuna. Özellikle öğrencim aracılığıyla okuduğum için çok mutluyum. Keyifli okumalar.
1 yorum:
Yaaa liste dışına çıkmayayım diyorum ama hep yeniler ekleniyor
Yorum Gönder