Dünki Türkiye Serisinin 5. kitabı bitti. Konak Ertuğrul Bey'in ölümüyle bitmişti ve Osman Bey'in oğlu Orhan' ın doğumuyla. Ölüm, doğum. Çatı da tıpkı Konak gibi bir ölüm ve bir doğumla bitti. Osman Bey'in ölümü Orhan Bey'in oğlunun doğumu. Osman Bey Karacahisardadır. Babasının suskunluğunu seslendirmiştir ama nara değildir bu ses henüz. Naraları Orhan Bey döneminde daha sık duyacağız sanırım. Aşireti devlet yapmanın bütün zorluklarını, sancılarını, sıkıntılarını hissediyorsunuz okurken. Göçebe bir topluluğu yerleştirmeğe, yepyeni bir düzeni, asimile olmadan kurmaya çalışıyorsunuz. Binanın su almaması, savrulmaması, korunaklı olması için çatı kondurmaya çalışıyorsunuz sanki. İlmek ilmek örüyorsunuz, sıkıntıdasınız ama bitince eseriniz ortaya çıkınca keyfince karşısına geçip izleyeceksiniz gibi bi his bırakıyor kitap. Ölümler daha çok can yakıcı ölümler görüyoruz. Rahman, Kumral Dede, Şeyh Edebali, Mal Hatun, Osman Bey.
Keyifli okumalar…
Kitaptan Seçtiklerim:
"İnsan gönlüne güvenmez" ,"Güzel laf ama güzel laf gibi de gerçek değil."
"Vediğin nimet içinde mihnet için de çok şükür"
"İnsan kocaman bir hayal, kocaman bir oyalanma"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder